سلام...
ضمن احترام به شما، فكر مي كنم كه نوشتن از موسيقي به اين شيوه درست نباشد. لااقل تاثير چنداني نخواهد داشت. حساسيت بيش از اندازه در اين خصوص و ناديده گرفتن مسائل هنري و فطري راهكار مناسبي نيست. ما علماي زيادي داريم كه به موسيقي از جنبه ديگري نگريسته اند. چه در قديم و چه جديد. عالماني مانند ابوعلي سينا و فارابي و در عصر جديد نيز علامه ذوفنون حسن زاده آملي! همه اين حرفها را به اين خاطر نوشتم كه در نزد حكما موسيقي چيزي است در رديف علوم و رياضيات و فلسفه! البته در ميان فقها هم نظرات متفاوتي وجوددارد. بد نيست نظرات امام راحل را بررسي نماييد و تمام و كمال آنرا بيان كنيد. به هر حال ، چه بخواهيم و چه نه، امروزه مانند هر هنر ديگري چون نقاشي، خوش نويسي، تئاتر و فيلم وسينما، موسيقي نيز علاقمندان بسياري دارد و نديدن اين عشق و علاقه و فرستادن جوانان و علاقمندان به اردوگاه غرب و هنرهاي غربي كاري عاقلانه و منطقي نيست!