سفارش تبلیغ
صبا ویژن
آن که حساب نفس خود کرد سود برد ، و آن که از آن غافل ماند زیان دید ، و هر که ترسید ایمن شد و هر که پند گرفت بینا گردید . و آن که بینا شد فهمید و آن که فهمید دانش ورزید . [نهج البلاغه]
 
سه شنبه 86 بهمن 30 , ساعت 12:20 صبح

                                                                                                                                 

شب قدر 
اول : شب قدر که شب بروز و ظهور قدر و منزلت و میمنت و سلطنت و عظمت و جلالت امام عصر است ، به سبب نزول روح و آن قدر ملائکه است بر آن جناب که بر زمین جاى تنگ شود، براى تقدیر امور سال عباد هو اللّه تعالى .
در تفسیر على بن ابراهیم به چند سند معتبر از حضرت باقر و صادق و کاظم علیهم السلام روایت کرده که فرمودند در تفسیر آیه مبارکه : فیها یفرق کلّ امر حکیم .که خداوند تقدیر مى کند هر امرى را از حق و باطل و آنچه مى شود در این سال .و از براى خداوند است در آن بداء و مشیّت که پیش اندازد آنچه را بخواهد و تاءخیر نماید آنچه را بخواهد از آجال و ارزاق و بلایا و اعراض و امراض ، زیاده کند در آنها آنچه را که بخواهد و کم کند آنچه را که بخواهد و مى دهد آن را به رسول خداى صلى الله علیه و آله و مى دهد رسول خدا به امیرالمؤ منین علیه السلام و مى دهد آن را امیرالمؤ منین به ائمه علیهم السلام تا اینکه مى رسد به صاحب الزمان علیه السلام و شرط مى کند در آن بداء و مشیّت و تقدیم و تاءخیر را.و نیز در مقام ذکر مرغبات عبادت در شب قدر فرموده : چون حضرت صاحب الامر علیه السلام در تمام این شب با ملائکه مقرّبین محشور است و فوج فوج به خدمت او مى آیند و بر او سلام مى کنند وتقدیرات که براى او و سایر خلق شده است بر او عرض ‍ مى کنند، سزاوار نیست در چنین شبى تاءسى به امام خود نکنند و به غفلت به سر آورند.و نیز از قواعد عبادت آن شب شمرده که چون تقدیرات جمیع امور از عمر و مال و فرزند و عزّت و صحّت و توفیق اعمال خیر و سایر امور در این شب مى شود، اصلاح تمام احوال سال را در این شب خواهد بود و ممکن است که نام کسى در دیوان اشقیا نوشته باشد و در این شب تغییر یابد و از زمره سعادتمندان نوشته شود.در خبر معتبر است که : (هر که در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان ، هزار مرتبه سوره انا انزلناه را بخواند، هر آینه صبح کند با یقین شدید به اعتراف به آنچه مخصوص ماست از کرامتها در این شب ، به سبب آنچه در خواب بیند.)
روز جمعه
دوم : روز جمعه که از چند جهت اختصاص و تعلّق دارد به امام عصر علیه السلام :
یکى آنکه : ولادت با سعادت آن جناب ، در آن روز بوده ؛
و دیگر آنکه : ظهور موفورالسرور آن حضرت ، در آن روز خواهد بود و ترقّب و انتظار فرج در آن روز بیشتر از روزهاى دیگر است
چنانچه سیّد بن طاووس در (جمال الاسبوع ) از حضرت کاظم علیه السلام روایت کرده که فرمود به محمّد بن سنان در روز جمعه که : (آیا خواندى در این روز، واجب از دعا را؟)
پرسیدم : (کدام است ؟)فرمود: بگو:السلام علیک ایّها الیوم الجدید المتبارک الّذى جعله اللّه عیدا لاولیائه المطهّرین من الدنس الخارجین من البلوى المکرورین مع اولیائه المصفین من العکر الباذلین انفسهم فى محبّة اولیاء الرحمن تسلیما.آنگاه ملتفت شو به آفتاب و بگو:
السلام علیک ایّها الشمس الطالعة ... . الخ . بلکه جمعه ، از اسامى مبارک صاحب الامر علیه السلام است یا کنایه است از آن شخص شریف یا سبب نامیده شدن جمعه است به جمعه .چنانچه صدوق
در (خصال ) از صقر بن ابى دلف روایت کرده که :معنى روایت : (دشمنى نکنید با ایّام !)
حضرت امام على النقى علیه السلام فرمود در شرح حدیث رسول خدا صلى الله علیه و آله که فرمود: (دشمنى نکنید با روزها که آنها با شما دشمنى خواهند کرد.)پس فرمود: (روزها ماییم .)تا آنکه فرمود: (و جمعه پسر پسر من است
و به سوى او جمع مى شوند اهل حق .)
پس ، شنبه جدّ من رسول خدا صلى الله علیه و آله و یکشنبه امیرالمؤ منین علیه السلام و دوشنبه حسن و حسین علیهما السلام و سه شنبه على بن الحسین و محمّد بن على و جعفر بن محمّد علیهم السلام و چهارشنبه موسى بن جعفر و على بن موسى و محمّد بن على علیهم السلام و پنجشنبه من و پسر من حسن است و جمعه پسر او است ؛ و او مهدى منتظر شماست .آنگاه خواندند: بسم اللّه الرحمن الرحیم بقیّة اللّه خیرٌ لکم اِن کُنْتم مؤ منین .پس فرمود: (اوست واللّه ! بقیة اللّه .)
روز غدیر، بهترین عیدها است و آن هجدهم ذى الحجّة است که در روز جمعه بود و خروج مى کند قائم ما اهل بیت ، روز جمعه و برپا مى شود قیامت روز جمعه هیچ عملى بهتر نیست در روز جمعه از صلوات بر محمّد و آل او علیهم السلام
و علاّمه مجلسى در (بحار) نقل کرده از اصلى قدیم از مؤ لفات قدماى علماى ما که : چون نماز صبح را خواندى در روز جمعه ، ابتدا کن به این شهادت ، آنگاه به صلوات بر محمّد وآل او علیهم السّلام و آن دعایى است طولانى و بعضى از فقرات آن که متعلّق است به امام عصر علیه السلام این است :اللّهم کن لولیّک فى خلقک ولیا وحافظا وقائدا وناصرا حتى تسکنه ارضک طوعا وتمتعه ...و آخر دعا این است بالمثلات و ارهم الحسرات انک على کل شیى ءٍ قدیر.
 زیارت امام عصر در روز جمعه
و سیّد جلیل على بن طاووس در (جمال الاسبوع ) این زیارت را براى حجّت علیه السلام در روز جمعه نقل فرموده :
السّلام علیک یا حجّة اللّه فى ارضه السلام علیک یا عین اللّه فى خلقه السلام علیک یا نور اللّه ...و آخر دعا والاجارة فاضفنى واجرنى صلوات اللّه علیک و على اهل بیتک الطاهرین
و نیز مستحب است دعاى ندبه معروفه را که متعلّق است به آن حضرت  در روز جمعه بلکه در شب آن نیز،  روایت است که باید خوانده شود .
بهترین اعمال در روز جمعه :و نیز فرمودند که بهترین اعمال در روز جمعه ، گفتن : اللّهم صلّ على محمّد وآل محمّد وعجّل فرجهم است ، صد مرتبه بعد از نماز عصر روز جمعه و در بسیارى از ادعیه روز جمعه ، طلب نصرت و تعجیل فرج و ظهور شده است .
روز عاشورا
سوم : روز عاشورا که روز سرافراز شدن حضرت حجّت علیه السلام است از جانب خداوند عزّوجلّ به لقب قائم ؛ شیخ صدوق در (علل الشرایع ) روایت کرده از ابو حمزه ثمالى که گفت : گفتم به حضرت باقر علیه السلام : (یابن رسول اللّه ! آیا همه شما قائم به حق نیستید؟)فرمود: (بلى !)
گفتم : (پس چرا قائم علیه السلام را قائم مى گویند؟)
فرمود: (چون جدّم حسین علیه السلام کشته شد، ناله کردند ملائکه به سوى خداى تعالى و گریه و زارى نمودند و گفتند: (الهنا و سیّدنا! آیا اعراض خواهى فرمود از کسى که بکشد برگزیده تو و پسر برگزیده و مختار از خلق تو را؟)
پس خداوند وحى فرستاد به سوى ایشان که : (قرار گیرید اى ملائکه من ! قسم به عزّت و جلال خود که هر آینه البته انتقام مى کشم از ایشان ، هر چند بعد از زمانى باشد.)
آنگاه خداى تعالى ظاهر نمود ائمه از فرزندان حسین علیه السلام را براى ملائکه . پس ملائکه به این مسرور شدند. پس ناگاه دیدند که یکى از ایشان ایستاده و نماز مى کند. پس خداى عزّوجلّ فرمود: (به این ایستاده انتقام مى کشم از ایشان .) فرمود حضرت صادق علیه السلام : (منادى ندا مى کند به اسم حضرت قائم علیه السلام در شب بیست و سوم یعنى از ماه رمضان و خروج مى کند در روز عاشورا و آن روزى است که کشته شد در آن روز حسین بن على علیهما السلام .)فرمود که : (او حسین بن على علیهما السلام است که مظلوم کشته شد و ماییم اولیاى او و قائم از ما چون خروج کند و طلب نماید خون حسین علیه السلام را، پس مى کشد تا آنکه مى گویند اسراف کرد در کشتن .)
و فرمود: (مقتول ، حسین علیه السلام است و ولى او، قائم علیه السلام است و اسراف در قتل آن است که بکشد غیر قاتل او را.)شعار اصحاب آن حضرت علیه السلام این است : یا لثارات الحسین .و شیخ برقى رحمه الله در کتاب (محاسن )  روایت کرده اند از جناب صادق علیه السلام که فرمود: (خداوند موکّل کرده به حسین بن على علیهما السلام هفتاد هزار ملک که صلوات مى فرستند بر او، هر روز و ایشان ژولیده موى غبار آلوده اند از آن روز که آن حضرت کشته شده تا آن وقت که خداى خواسته .)
آنگاه حضرت صادق علیه السلام فرمود: (لاجرم واللّه ! موفق نمى شوید و موفق نخواهند شد هرگز تا آنکه برخیزد خونخواه حسین علیه السلام ، یعنى حضرت قائم علیه السلام .)
و نیز روایت کرده از ابوالصلت هروى که گفت : به خدمت حضرت رضا علیه السلام عرض کردم : (یا بن رسول اللّه ! چه مى فرمایى در حدیثى که روایت شد از حضرت صادق علیه السلام که فرمود: وقتى که حضرت قائم علیه السلام خروج کند، ذرّیه قاتلان امام حسین علیه السلام را به قتل آورد به سبب کردار پدرهاى ایشان ؟)حضرت امام رضا علیه السلام فرمود: چنین است .
من عرض کردم که خداى عزّوجلّ فرموده : وَلا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ اُخْرى . چیست معناى این ؟ حق تعالى صادق است در جمیع اقوال خود ولکن ذرّیّه کشندگان حضرت امام حسین علیه السلام راضى بودند به کارهاى پدران خود و به آن فخر مى کردند و هر کسى که راضى به کارى باشد گویا خود، آن کار را کرده است و اگر مردى در مشرق کشته شود و مردى در مغرب از کشته شدن او راضى باشد، هر آینه این رضا شونده در نزد خداى عزّوجلّ شریک آن کشنده باشد.بدرستى که حضرت قائم علیه
السلام وقتى که بیرون آید، ایشان را مى کشد به سبب رضا بودن ایشان به فعل پدران خود.
از وقت زرد شدن آفتاب تا غروب آن در هر روز
چهارم : از وقت زرد شدن آفتاب تا غروب آن از هر روز، بنابر تقسیمى که علما کرده اند هر روز را از مطلع فجر تا غروب آفتاب به دوازده بخش  و هر قسمى منسوب به امامى .
سیّد جلیل على بن طاووس در کتاب (امان الاخطار) فرموده که : هر ساعتى از روز مختص است به یکى ازائمه علیهم السلام و از براى او دو دعاست .پس ساعت اوّلى ، از براى مولاى ما، على علیه السلام است و شمردند تا دوازدهم که براى مولاى ما مهدى است صلوات اللّه علیه و دعا کند انسان در هر ساعتى از آن ساعات به آنچه مخصوص اوست از دعوات ؛ چه اینکه روز کامل تابستان باشد یا روز زمستان ، کوتاهترین اوقات . زیرا که دعاها تقسیم مى شود دوازده قسمت ، هرچه باشد مقدار روز به مقتضاى اخبار.
اختصاص ساعت دوازدهم به امام عصر علیه السلام و دعاى مختص ‍ آن :و اما دو دعاى مختص به امام عصر که باید در   ساعت دوازدهم روز خوانده شود:اوّل آن ، این است :یا من توحد بنفسه عن خلقه یا من غنى عن خلقه بصنعه یا من عرف نفسه خلقه بلطفه ...و آخر دعا ان تصلّى على محمّد وآل محمّد وان تفعل بى کذا وکذا.
و اما دعاى دوم ، پس این است :
اللّهم یا خالق السقف المرفوع والمهاد الموضوع و رازق العاصى والمطیع ... و آخر دعا انک سمیع الدعاء برحمتک یا ارحم الراحمین .
عصر دوشنبه و پنجشنبه
عصر روز پنجشنبه ، که در آن دو وقت ، اعمال عباد عرض مى شود بر امام عصر علیه السلام چنان که در عصر هر امامى بر آن جناب عرض مى شد و در زمان حضرت رسول صلى الله علیه و آله بر آن جناب و موافق است به اعتبار شیخ طبرسى در تفسیر مجمع البیان در ذیل آیه شریفه :
وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ.گفته : اصحاب ما روایت کردند که اعمال امّت عرض مى شود بر پیغمبر صلى الله علیه و آله در هر دوشنبه و پنجشنبه ، پس مى شناسند آنها را و ایشانند مقصود از قول خداوند والمؤ منون .و نیز روایت کرده که : آن حضرت ، روز دوشنبه و پنجشنبه را روزه مى گرفتند. پس سبب آن را کسى از آن جناب پرسید. پس فرمود: (اعمال بالا مى رود در هر دوشنبه و پنجشنبه و دوست دارم که عمل من بالا رود در حالتى که من
صائم باشم .)پس سیّد فرمود: (سزاوار است که انسان در هر دوشنبه و پنجشنبه محافظت کند به هر طریقى در طلب توفیق و مبادا که در این دو روز، خود را مهمل بگذارد در استظهار در طاعت و اینکه کوشش کند در سلامتى از اضاعت به قدر امکان . زیرا که عقل و نقل هر دو اقتضا مى کند که وقت عرض عبد بر سلطان ، مستعد و متحفظ باشد به خلاف غیر آن از اوقات .)
وصیت سیّد بن طاووس به فرزند خود :و در (کشف المحجه ) به فرزندش وصیت کرده که : (عرض کن حاجات خود را بر حضرت مهدى صلوات اللّه علیه در هر روز دوشنبه و هر روز پنجشنبه از هر هفته به آن جناب بعد از سلام بر او به آن زیارت که اولش این است : سلام اللّه الکامل التام تا آخر آنچه گذشت در باب سابق و بگو : یااَیُّهَا الْعَزیز مَسَّنا وَاَهْلَنا الضُّرَ وَ جِئْنا بِبَضاعَةٍ مُزْجاةٍ فَاَوْفِ لَنَا الْکَیْل وَتَصَدَّقْ عَلَیْنا اِنَّ اللّهَ یَجْزِى الْمُتَصَدِّقین . ونیز در شب و روز دوشنبه و پنجشنبه سعى کند در کردن عملى خالص که شاید به برکت آن ، از مفاسد باقى در گذرند و اختصاص ‍ دهد این دو روز را به بعضى اعمال ، چنان که در اخبار رسیده ، مثل :استحباب خواندن هزار مرتبه انا انزلناه در هریک از آنها.
و خواندن سوره هل اتى در نماز صبح هر دو روز. که هر دو سوره ، حال مختص است به
امام عصر علیه السلام .
جاروب کردن مسجد در هر دو روز.خواندن استغفار ماءثور در آخر روز پنجشنبه .
شب و روز نیمه شعبان

هفتم : شب و روز نیمه شعبان که ولادت با سعادت آن جناب علیه السلام در آن بوده و این نعمت عظیمه را خداوند، در آن به بندگانش عطا فرموده .  و اینکه مهدى صلى الله علیه و آله خواهد آمد در آخر الزمان در حالتى که منهدم شده ارکان دین انبیاء و مندرس شده آثار مراسم اوصیاء و منطمس شده آثار انوار اولیاء. پس پر مى کند زمین را از عدل و داد و حکمت ، چنان که پر شده از جور و جهل و ظلم .
دعاى مهم شب نیمه شعبان :آنگاه فرمود:این دعا را که قَسم است بر خداوند، به حق این مولود عظیم الشاءن بخواند در شب نیمه شعبان :اللّهم بحق لیلتنا هذه ومولودها وحجّتک وموعودها الّتى قرنت الى فضلها فضلا فتمت کلمتک صدقا وعدلا ...و آخر دعا الناطقین والعن جمیع الظالمین واحکم بیننا و بینهم یا احکم الحاکمین .
روز نوروز، روز ظهور امام عصر علیه السلام 
هشتم : روز نوروز که روز ظهور و ظفر امام عصر علیه السلام بر دجّال است . و آن روزى است که ظاهر مى شود قائم در آن روز و ظفر مى دهد او را  خداوند بر دجّال پس بر دار مى کشد او را بر کناسه کوفه .و هیچ روز نوروزى نیست مگر آنکه ما انتظار مى کشیم در آن  فرج را. زیرا که آن روز از ایّام ماست که فُرس ، آن را محافظت نمودند و شما، یعنى عرب ، آن را ضایع نمودید. و مؤ یّد این مقال است آنچه شیخ نعمانى در غیبت خود از ابى هاشم داوود بن قاسم بن جعفرى روایت کرده که گفت : بودیم در نزد ابى جعفر محمّد بن على الرضا علیهما السلام پس جارى شد ذکر سفیانى و آنچه رسیده بود در روایت که امر او از محتوم است .پس گفتم به ابوجعفر علیه السلام که : (آیا خداوند بداء خواهد فرمود در محتوم ؟)
فرمود: (آرى !)پس گفتم به آن جناب که : (مى ترسم که خداوند بداء فرماید در قائم علیه السلام .)فرمودند: (بدرستى که قائم علیه السلام از میعاد است و خداوند خلف نمى فرماید میعاد خود را.)و محتمل است که هر کدام از آن روز، روز یکى از حالات آن جناب باشد؛ چون خروج از قریه کرعه یا ظهور در مکّه معظمه یا زمان غلبه و قهر بر اعدا و قتل گردنکشان یا استقرار در کوفه که مقرّ سلطنت است .
 برگرفته از کتاب نجم الثاقب مرحوم حاج میرزا حُسین طبرسى نورى (ره )

  s     ss    s s    s   s s  s   s                                                                  

 sssssssssssss

 

 

 



لیست کل یادداشت های این وبلاگ