روایتی است از شخصی به نام ابوعبدالله‌مُعلی‌بن خنیس که علامه نوری(ره) چنین معرفی‌اش می‌کند: «مُعلی از اولیا خدا و اهل بهشت بود. امام صادق(ع) او را دوست داشتند و وکیل مخارج خانه خود قرار داده بودند». 
مُعلی می‌گوید: « روزی خدمت امام صادق(ع) مشرف شدم، امام فرمودند:‹آیا می‌دانی امروز چه روزی است؟› عرض کردم یابن‌رسول‌الله امروز را عجم بزرگ می‌دارند و برای یکدیگر هدیه می‌فرستند. امام (ع) فرمود: ‹به بیت عتیق (کعبه) سوگند می خورم که نوروز از قدیم بوده، آیا می‌خواهی که تاریخ آن را برایت بگویم؟ عرض کردم خیلی مشتاقم بشنوم. فرمود: نوروز روزی است که خداوند آن روز از بندگانش در عالم ذرع پیمان گرفت که او را بپرستند و شرک نورزند و به پیامبران و اولیا آ‌ن‌ها ایمان بیاورند و آن نخستین روزی است که زمین خلق شد و حیات به وجود آمد.همچنین روزی است که کشتی حضرت نوح(ع) بر سرزمینی به نام جُود می‌نشیند. و روزی است که حضرت ابراهیم(ع) بت‌ها را شکست. در همین روز جبرائیل بر پیامبر(ص) نازل شد. باز در این روز پیامبر(ص)، علی(ع) را به دوش گرفت و بلند کرد تا بت‌های قریش را از فراز کعبه فرو ریخت و خُرد کرد. و نیز روزی است که پیامبر(ص) به اصحابش در حَجهُ‌الوداع دستور داد که با علی بیعت کـرده ولایت او را قبول کنند. همچنین نوروز روزی است که امیرالمومنین(ع) و وَلاه ظاهر می‌شوند و در این روز بر دَجال پیروز می‌شوند و او را در کناسه کوفه به
دارمی‌زنند›».
در ادامه امام صادق(ع) به مُعلی فرمود: «در روز نوروز، پاکیزه‌ترین لباس خود را بپوش و با بهترین عطر خود را معطر نما و این روز را روزه بگیر و بعد از نوافل ظهر و عصر، چهاررکعت با دوسلام نماز بخوان».
|
درویشی ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی , دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی , دائم گل این بستان شاداب نمی ماند , دریاب ضعیفان را در وقت توانایی |
