سفارش تبلیغ
صبا ویژن
[ و به مردى که از او خواست تا پندش دهد فرمود : ] از آنان مباش که به آخرت امیدوار است بى آنکه کارى سازد ، و به آرزوى دراز توبه را واپس اندازد . در باره دنیا چون زاهدان سخن گوید ، و در کار دنیا راه جویندگان دنیا را پوید . اگر از دنیا بدو دهند سیر نشود ، و اگر از آن بازش دارند خرسند نگردد . در سپاس آنچه بدان داده‏اند ناتوان است ، و از آنچه مانده فزونى را خواهان . از کار بد باز مى‏دارد ، و خود باز نمى‏ایستد ، و بدانچه خود نمى‏کند فرمان مى‏دهد . نیکوان را دوست مى‏دارد ، و کار او کار آنان نیست و گناهکاران را دشمن مى‏دارد ، و خود از آنان یکى است . مرگ را خوش نمى‏دارد ، چون گناهانش بسیار است و بدانچه به خاطر آن از مردن مى‏ترسد در کارست . اگر بیمار شود پیوسته در پشیمانى است ، و اگر تندرست باشد سرگرم خوشگذرانى . چون عافیت یابد به خود بالان است ، و چون گرفتار بلا شود نومید و نالان . اگر بلایى بدو رسد ، به زارى خدا را خواند ، و اگر امیدى یابد مغرور روى برگرداند . در آنچه در باره آن به گمان است ، هواى نفس خویش را به فرمان است ، و در باره آنچه یقین دارد در چیرگى بر نفس ناتوان . از کمتر گناه خود بر دیگرى ترسان است ، و بیشتر از پاداش کرده او را براى خود بیوسان . اگر بى نیاز شود سرمست گردد و مغرور ، و اگر مستمند شود مأیوس و سست و رنجور ، چون کار کند در کار کوتاه است و چون بخواهد بسیار خواه است . چون شهوت بر او دست یابد گناه را مقدّم سازد ، و توبه را واپس اندازد و چون رنجى بدو رسد از راه شرع و ملّت برون تازد . آنچه را مایه عبرت است وصف کند و خود عبرت نگیرد ، و در اندرز دادن مبالغه کند و خود اندرز نپذیرد . در گفتن ، بسیار گفتار ، و در عمل اندک کردار در آنچه ناماندنى است خود را بر دیگرى پیش دارد ، و آنچه را ماندنى است آسان شمارد . غنیمت را غرامت پندارد و غرامت را غنیمت انگارد . از مرگ بیم دارد و فرصت را وامى‏گذارد . گناه جز خود را بزرگ مى‏انگارد و بیشتر از آن را که خود کرده ، خرد به حساب مى‏آرد ، و از طاعت خود آن را بسیار مى‏داند که مانندش را از جز خود ناچیز مى‏پندارد . پس او بر مردم طعنه زند و با خود کار به ریا و خیانت کند با توانگران به بازى نشستن را دوست‏تر دارد تا با مستمندان در یاد خدا پیوستن . به سود خود بر دیگرى حکم کند و براى دیگرى به زیان خود رأى ندهد ، و دیگران را راه نماید و خود را گمراه نماید . پس فرمان او را مى‏برند و او نافرمانى مى‏کند . و حق خود را به کمال مى‏ستاند و حق دیگرى را به کمال نمى‏دهد . از مردم مى‏ترسد ، نه در راه طاعت خدا و از خدا نمى‏ترسد در راه طاعت بنده‏ها . [ و اگر در این کتاب جز این گفتار نبود ، براى اندرز بجا و حکمت رسا ، و بینایى بیننده و پند دادن نگرنده اندیشنده بس مى‏نمود . ] [نهج البلاغه]
 
جمعه 88 اردیبهشت 25 , ساعت 12:0 صبح

                                                                                    

وقایع بعد از ظهور امام زمان(عج)
امام جعفر صادق(ع) فرمودند:قائم(ع) خروج نمی کند تا اینکه از درون آسمان به نام او و نام پدرش شب جمعه بیست و سوم ماه رمضان ندا شود که فلان بن فلان قائم آل محمد(ع) است سخنش را بشنوید و از او اطاعت کنید.آن گاه هیچ جانداری باقی نماند مگر اینکه آن صدا را بشنود پس خواب را بیدار می کند که به حیاط خانه اش می آید و دوشیزه را از پشت پرده اش بیرون می کشد و قائم(ع) از آنچه می شنود قیام می کند این صیحه و فریاد جبرئیل است.
امام محمد باقر(ع) فرمودند:خروج سفیانی قتل نفس زکیه و خروج قائم(ع) از امور حتمی است.منادی(جبرئیل) از آسمان ندا می کند:به تحقیق حق با علی(ع) و شیعیان اوست سپس ابلیس لعنه الله علیه در آخر روز بانگ می زند که به تحقیق حق با عثمان و پیروان اوست و در آن هنگام باطل جویان به تردید دچار خواهند شد.
امام محمد باقر(ع) فرمودند:هرگاه از جانب مشرق آتشی شبیه به هردی (زرد) مشاهده کردید که سه یا هفت روز روشن باشد منتظر فرج آل محمد(ع) باشید که خداوند شکست ناپذیر و حکیم است.

 امام محمد باقر(ع) فرمودند:امیر ارتش سفیانی در بیداء فرود می آید پس منادی از آسمان ندا می کند :ای بیداء آنها را نابود کن.آن گاه زمین آن ها را فرو می برد و از آن ها جز سه نفر کسی جان سالم به در نمی برد که از قبیله کلب هستند خداوند صورت هایشان را به پشت باز می گرداند.
امام جعفر صادق(ع) فرمودند:نخستین کسی که با قائم(ع) بیعت می کند جبرئیل است که به صورت پرنده سفیدی نازل می شود و بیعت می کند سپس یک پای بر بیت الحرام و پای دیگر بر بیت المقدس می گذارد آن گاه با صدای تیزی که خلایق می شنوند فریاد خواهد زد :اتی امر الله فلا تستعجلوه (امر الهی آمد پس آن را زود مشمارید)
رسول خدا(ع) فرمودند:او را پرچمی است که چون هنگام خروجش فرا رسد آن پرچم خود به خود برافراشته گردد و خداوند آن را به نطق آورد و آن حضرت را ندا کند که :ای ولی خدا خروج کن که دیگر برای تو حلال نیست که از دشمنان خدا ساکت بنشینی پس خروج می کند و دشمنان خدا را می کشد.
امام جعفر صادق(ع) فرمودند:اولین برنامه ای که قائم(ع) آغاز می نماید این است که دست بنی شیبه را می برد و بالای کعبه می آویزد و جارچی ان حضرت ندا می کند:این ها دزدان اموال خدا هستند. 
امام جعفر صادق(ع) فرمودند:نخستین کسی که در زمان دولت امام زمان(عج) به دنیا برمی گردد حسین بن علی(ع) و اصحاب آن بزرگوار و یزید بن معاویه و یاران او هستند و آنها را چشم در چشم و رخ در رخ خواهند کشت.
برگرفته از کتاب با ارزش مکیال المکارم(1) مرحوم آیت الله سید محمد تقی موسوی اصفهانی

 

   1   2      >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ